Locatie: Katwijk
Opgeleverd: 2026
Opdrachtgever: Particulier
Programma: Woonhuis

Van werkplaats naar woonhuis

De imperfectie en ruwe schoonheid vormen de kern van de ontwerpvisie

Bij het plan voor de herbestemming van dit gemeentelijk monument in Katwijk staat de kracht van het bestaande centraal. Het gebouw, een voormalige pottenbakkerij, toont nog duidelijk de sporen van zijn geschiedenis. Niet het volledig terugbrengen naar een vermeende oorspronkelijke staat, maar het zichtbaar laten van de gelaagdheid van de tijd vormt de kern van onze restauratievisie. Juist de ruwe randjes — afgebroken metselwerk, verweerde waterslagen en gesleten voegwerk — vertellen het verhaal van een gebouw dat geleefd heeft. Deze sporen worden niet als gebreken gezien, maar als kwaliteiten die de historische waarde onderstrepen. In de zomer van ‘25 is de omgevingsvergunning binnengekomen die de transformatie mogelijk maakt voor dit monument.

De voorgevel wordt gekenmerkt door gietijzeren rondboogvensters met roedenverdeling, die verwijzen naar het ambachtelijke verleden van het pand. Aan de achterzijde is de situatie soberder en toont het complex verouderd metselwerk, een casco van de werkplaats en een deels gesloopt tussengedeelte. Het erf is rommelig, met restanten van eerdere gebruiksfasen zichtbaar in de bouwsporen en materiaalovergangen. Het pand maakt deel uit van een waardevol stedelijk ensemble en bezit cultuurhistorische en architectuurhistorische kwaliteiten, vooral vanwege zijn typologische verschijningsvorm als rederijschuur en later pottenbakkerij. Hoewel het interieur geen beschermde of waardevolle elementen bevat, is voor ons de historische gelaagdheid belangrijk.

De restauratievisie die ten grondslag ligt aan de herbestemming is helder en principieel: er wordt enkel ingegrepen waar dit bouwkundig noodzakelijk is. De benadering volgt de restauratieladder, waarbij onderhoud en conservering altijd voorrang krijgen op vernieuwing. De aanpassingen – zoals de noodzakelijke verduurzamingsmaatregelen – worden op een zo reversibel mogelijke manier uitgevoerd. Zo blijft de bestaande detaillering, materiaalkeuze en vormgeving behouden, bijvoorbeeld bij het aanbrengen van binnenisolatie, de computervloer of het vervangen van enkel glas door vacuümglas zonder de kozijnen aan te tasten.

Deze visie krijgt ook een duidelijke vertaling in de architectonische uitwerking. Het ontwerp gaat uit van het concept ‘huis met lagen’, waarin het verleden letterlijk en figuurlijk doorwerkt in de nieuwe invulling. Aan de nieuwbouw achtergevel worden keramische tegels toegepast als eerbetoon aan de vroegere pottenbakkerij. De binnenzijde van de rondboogvensters worden benadrukt, zodat hun karakter extra nadruk krijgen in het nieuwe interieur. Ook buiten wordt het verhaal voortgezet: bakstenen uit het gesloopte magazijn worden hergebruikt in het tuinontwerp. Ze markeren daar onder andere de contouren van de vroegere fundering in het terras. Op die manier ontstaat een zorgvuldig ontworpen geheel waarin verleden en heden met elkaar worden verweven, zonder het ruwe randje van het oorspronkelijke gebouw te verdoezelen.

De afgebroken waterslagen, het scheefgezakte metselwerk en de afgewreven voegen zijn sprekende relicten van het verleden. We kiezen ervoor deze onaangetast te laten, als stille getuigen van de tijd. Deze benadering nodigt uit tot een andere manier van kijken: met aandacht voor imperfectie, patina en authenticiteit. Elk detail draagt bij aan de beleving van het monument als levend erfgoed. Een (aanstaande) woning vol karakter.